Z jednej strony to oczywiste, że ojcowie mocno zaangażowani w opiekę szybciej nawiązują kontakt z dziećmi i cieszą się ojcostwem. Ale np. im częściej tata czyta swojemu 1-2 letniemu dziecku, tym chętniej w przyszłości zainteresuje się książkami.

Tatusiowe tak samo jak mamy, powinni powiększać swoje kompetencje w zakresie wychowywania dzieci. Taką wizję rodzicielstwa promuje m.in. brytyjski Fatherhood Institute, twierdząc iż udział obojga rodziców w programie edukacyjnym jest znacznie efektywniejszy, niż udział jednego z nich.

Rozwój intelektualny półrocznego dziecka

jest znacząco większy jeśli i mama i tata przygotowali się w zakresie komunikowania z maluszkiem. Edukacja ojca w obszarze wychowania wpływa na lepsze rozumienie rozwoju dziecka, zwiększa pewność siebie w zakresie zdolności wychowawczych, uwrażliwia, nastawia pozytywnie oraz zachęca do większego zaangażowania i liczniejszych interakcji z dzieckiem.

Rola ojców we wczesnym dzieciństwie

Wrażliwy i wspierający ojciec od pierwszych miesięcy życia może wpłynąć na lepsze wyniki w rozwoju malca, choćby takie jak zdolności językowe czy poziom inteligencji. Pomoc ojca w okresie przedszkolnym zmniejsza ilość problemów w życiu dziecka, także w późniejszym okresie. Jeśli 3-4 letnie dziecko często bawi się z tatą łatwiej nawiąże kontakt i zyska sympatię rówieśników, zwłaszcza w zakresie inicjowania i prowadzenia zabaw.

Z kolei kilkulatki, których ojcowie okazywali złość i inne negatywne emocje są w okresie szkolnym postrzegane przez nauczycieli jako bardziej agresywne, mniej skłonne do dzielenia się i mniej chętnie akceptowane przez rówieśników. Mocno zaangażowany w wychowanie ojciec sprawia, że jego dziecko tworzy udane interakcje z obojgiem rodziców, jest też bardziej towarzyskie.

I na koniec wrażliwość taty podczas zabawy z dwulatkiem zwiększy jego poczucie bezpieczeństwa jako nastolatka.

źródło: Fatherhood Institute